dün gece tek bir yazı yayınlamak istedim eski ‘space’imde. derken öğrendim ki, artık yeni içerik almayıp blog türü bu hesaplarını da wordpress’e yönlendirmişler. zamana uymak lazım dedim kendi kendime.
derken eski yazılarıma kaydı gözlerim. fark ettim ki yazmaya devam etmeliyim. hem kendim de demez miydim yazmanın beni rahatlattğını…
sadece yazmakla da kalmayacağım bu yeni sayfamda. eski yayınlanmış yazılarımı da tek atı altında toparlayacağım. hem tam aradığım türden özellikleri de var. ne kadar okunmuş, beğenen, yorumlar… kontrolleri de bana bırakıyor. fark ettim ki, ben bilgisayar başında olmasam bile bir yazının istediğim zamanda internette yayınlanmasını da sağlayabiliyor. şarkı sözleri ve şiirler kategorilerim vardı. onlarıysa emekliye ayırıyorum. çünkü o kategorilerin işlevini devam ettirebilecek facebook’ta “gecenin içinden… ” hayran sayfasında paylaşımları devam etmekte. hmmm, şimdi düşündüm de, her 5 şarkı eklememde buradan bir blog yazısı gönderebilirim. şiirler kategorisi de hakeza…
işte böyle gönül dostları, artık her yeni yazı ekleyişimde size haber uçurabilecek bir sistemim var. ah bir de facebook’a paylaşım koydurtacak bir butonu olaydı…
* * *
yukarıdaki satırları yazarken fark ettim de, üç noktalı da olsa yazılar yazmayı ben gerçekten de özlemişim. sanırsam kendimden bir şeyler katabildiğim yazıları yazabilme için belli bir doygunluk ve yorgunluk düzeyinde olmam gerekiyor.
sadece ben değil, sen de, o da, öbürü de, öteki-beriki de… yazmalıyız. bizden sonra bizi öğrenmelerinin gereği yoksa kefenin cebine sıkıştırırız bu mirasımızı. kefenden evvel de gün gelir döne döne okuruz hatırlamak üzere geçmişimizi.
* * *
evet, yakın zamanda karalama defterime bir yazı daha düşüreceğim. zaman zaman karalamalarımın konusuna ilham veren, yazdığı kahve tadında hikâyeleriyle beni güldüren, gülümseten bir arkadaş için yazmıştım o yazımı…
* * *
son olarak… merve, bu önce kendim sonra da senin için geliyor: ü ç n o k t a
biraz önce fark ettim ki, burada yayınladığımız yazılar zaten kendiliğinden facebook’ta da yayınlanabiliyormuş.
sevindirik oldum vallahi =)