çekmediğim dertler, çile kalmadı feryatsız gündüzüm, gezem olmadı ağlamadık sokak, köşe kalmadı yalnızım dostlarım yalnızım, yalnız… o eski hâlimden eser yok şimdi ızdırap içinde yorgunum şimdi tutun kollarımdan düşerim şimdi yalnızım dostlarım yalnızım, yalnız… neler gördüm neler geldi başıma düşe…
bunca yıl herkesten kaçtınen sonunda buldum sandınansızın içini açtınyapma dedim, yaptın gönül gözleri senden uzaktıfark edilmez bir tuzaktısana böylesi yasaktıyapma dedim, yaptın gönül o bir yolcu sen bir hancıgördüğün en son yalancıiçindeki derin sancıgitmez dedim, kaldı gönül sen istedin, ben dinledimsenden ayrı…
yenildim, vazgeçtim beni sevmendenkalp kırık, yoruldum gitmelerindensevmedin belki beni çok yürektenbil yeter ben üzüldüm sen giderken aaahölür müydün beni biraz daha sevsenmevsimsiz solmadım, sararmadım mı bentutmadın ellerimden ben düşerkenkaçmadın mı gitmedin mi sen aaaholmadım mı yanında sen çok yalnızkensarmadım mı seni kimseler…
umut dünyası bu dünyaherkes kendi dünyasındaherkes kendi hülyasındaher gün, bugün başka diyebugün, dünden güzel diyebugün, her şey güzel diye… başlarken yeni günebir umutbir umut içimizdeyaşamakyaşamak gönlümüzcebir ömürbir ömür mutlulukla neden olmasın??? ha bugün ha yarın oldu olacakneden olmasın?çoktan yıkılırdık biz çoktanumut…
ankara’dan bir kuş uçtu güneye doğrukanatlarında sevdanın kar bulutlarıgün batımı masum, gülüşler ağlamaklıyine bir şeyler aldı gitti ayrılık hüzünleriyeni bir şeyler aldı gitti ayrılık gözlerin bugün zarif ve ince bir hüzünankara’da âşık olmak zor iki gözümsözlerin bugün kırık, umarsız, kördüğümankara’da sensiz olmak…
bir yumak sarar gibi geçtim acılardanbir kilit yüreğimde bir demir kapıkuş uçmaz kervan geçmez bir yerlerdeyimbelki de aşk dediğin böyle olmalı belki de aşk dediğin erişilmez olmalı ben imkânsız aşklar için yaratılmışımne kavuşmayı bilirim ne unutmayıkayboldum kuytusunda yalnızlıklarınyaşadım en karasını sevdaların sensizlik…
bir sevda geldi başımafelek su kattı aşımauyku girmiyor gözümeaaaaahh unuttun beni zalimunuttun beni zalimunuttun beni zalimunuttun beni zalim gülüşün ince, kıvrak şensinbir selam vermeden geçersinbilsen beni ne çok üzersinseviyorum, seviyorum…seviyorum seni zalim! bir gün ümit veriyorsunsonra gülüp kaçıyorsunsen beni öldürüyorsunaaaaahh unuttun…
neyleyim sen yoksan eğer dünyanın servetinineyleyim sen yoksan eğer ah’retin cennetinineyleyim sen yoksan eğer sahilleri, kırlarıneyleyim sen yoksan eğer yazı, kışı, baharı… ne de haklıymış meğer aşk uğruna yalanlarsen de beni yakıp gittin geçen yıl bu zamanlar elimde yok adresin şimdi bilmem…
bomboştu uzun zamandır kalbimdüşlerim,evim,buz gibi ellerimseni buldu karanlıktayalnızdım, sen de yalnızdın aslındagüzel de, olduğu gibi olduğu yerdeama olduğu gibi görünecek cesur adam nerde?allahın cezası birkaç hafta sürealışmadan, amman abi yakınlaşmadan şu meselaâşıksak korkuyorsan kayıpsevip de susuyorsan ayıpyazıkdaha gerçek ne var hayattahem…
gün ağarınca,boynum bükülürdalarım uzaklaragönlüm sıkılır sormane hâldeyim sormakederdeyim sormayangınlardayım zaman zaman sormautanırım sormasöyleyemem sormanöbetlerdeyim başım duman ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaşkor kor alevler yanıyor içimdeaşkın beni kül ediyor kor kor alevler yanıyor içimdeaşkın beni kül ediyorofff –…