bugün tüm kızgın insanlara bir cevap vermek için sizlere bir anımı anlatmak istiyorum. eminim ki birçoğunuz kendinizden bir şey bulacaksınızdır. bir de ben denizin sizlere bir tavsiyesi var. tek taraflı değil de çift taraflı bulmaya çalışın kendinizi bu anıda.
üniversite eğitimine yeni başlamıştım. daha ilk haftam dolmamış. ingilizce eğitim gördüğümüz bir kimya dersi… hocamızınsa ne anlattığı çok açık değildi. sınıfta bir uğultudur gidiyor, dersi anlasa da anlamasa da dinlemek isteyen bir avuç insan da çok fazla bir şey duyamıyordu. bu durum hocanın da canına tak etti bir süre sonra. bir nutuktur başladı söylenmeye. bizim için hayat henüz toz pembeymiş, hayatı ciddiye almamız gerekirmiş… falan filan işte. kim bilir, belki de "ey türk, titre ve kendine gel." gibi bir şey demek istedi… ama diyemedi!
o gün bir cevap vermek istemiştim aslında. oysa ancak iki buçuk sene sonra haykırabiliyorum bu cevabı:
bazılarımızın hayatı düşündüğünüz kadar toz pembe değil, çoğu zaman KArmeN kırmızı !
aynen öyle:
toz pembe değil, KArmeN kırmızı…
– 28 şubat 2009 –
– istanbul –
İlk Yorumu Siz Yapın