“… cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum.
Yonttuktan sonra tuttum öptüm.
Yazmasam deli olacaktım. “
Sait Faik Abasıyanık, Son Kuşlar, Haritada Bir Nokta
Öykülerini okurken kendimden geçtiğim bir üstadı alıntılayarak başlamak istedim. Nicedir ifade edemediğimiz bir hissimiz, fikrimiz olur da kelimelerle vücut bulup karşımıza çıkıverir ya, bu da benim için o nitelikte bir anlatımdı. Yıllar geçti, ne öpülesi herhangi bir “kalem” ne de “delirmemek” için yazan bir insan düşüncesi benim için değerini yitirdi.
Yazım hayatım için yeni bir dönemin başladığını düşünüyorum. Bu dönemde tarihe daha özenli, kontrollü ve geniş içerikli eserler bırakacağımı söyleyebilirim. Blogumu da bu eserlerin duyuru merkezi yapmak istiyorum.
Başka neler yazabilirim ?
Zamanım okumaktan çok izlemek ile geçiyor. Dönemsel izleme etkinliklerimle ilgili yazılarım olacaktır. Biraz da matematik ve politika üzerine karalayacağım.
Daha fazla uzatmadan son bir özetle ;
Çayım “dem”ini aldı. “Kâğıdım”, “kalemim” ise pencerenin yanındaki masada hazır ve nazır. “Yağmur”un serinliğini hissediyorum. Sesini, kokusunu sunmak üzere buradayım.
| Burak Durukan veya 13urakD / B.D. |
İlk Yorumu Siz Yapın