Ani Anılar Geçidi – 1

Last updated on 2024-12-31

Hâlsizdi bir zamandır
Yahut bir Oblomovluk’tu üzerine sinen
Zaman geçirtmekte “imiş.”
Zaman geçirmekte idi
Zamanı sindirmenin küçük molalarında
Gençti elbet,
ezelîydi, ebedîydi..
Özündeyse anıtsal bir tepkiydi “Geç-lik”e

Silkindi,
            bir kapıya yöneldi.
Araladığında kapıyı
            ışık doldu içeriye…
Aydınlanmak ne güzeldi…
Bir tavus kuşu süzüldü manzarada
            Kaf Dağı’na davet edercesine…
Aydınlanmışlığın güzelliğince izlemişti.
Hayal miydi? Düşte miydi?… Önemli miydi?
Hayrolsun’du!
“Zaman gösterecektir.” dedi.
Gülümsedi…
Elbet bir zaman
Muhtemelen zaman zaman
           bu an’ı anımsayacaktı.
Zamanın göstericiliğinden bağımsız
           o anlarda da gülümseyecekti.
Gözleri kısıldı,
           Ruhumun Çocuk Yanı
Gülümsüyordu.